Ang pagbuo ng niyebe ay isang kumplikadong pisikal at pang-heograpiyang kababalaghan na maaaring ipaliwanag sa iba't ibang paraan mula sa iba't ibang mga pananaw. Gayunpaman, ang mga batas ng pisika ay makakatulong upang mabigyan ng kahulugan ang likas na katangian nito.
Panuto
Hakbang 1
Mahalaga, ang niyebe ay isang nakapirming tubig lamang. Gayunpaman, hindi talaga ito hitsura ng mga transparent na piraso ng yelo na karaniwang sumasakop sa mga nakapirming katawan ng tubig. Sa katunayan, ang mga snowflake ay binubuo din ng yelo, hindi lamang sa isang homogenous na masa, ngunit sa pinakamaliit na mga kristal. Ang kanilang maraming mga aspeto ay sumasalamin ng ilaw sa iba't ibang paraan, kaya't ang mga snowflake ay lilitaw na puti, at hindi transparent, kung saan talaga sila.
Hakbang 2
Ang snow ay nabuo mula sa singaw sa himpapawid at nagyeyel sa mababang temperatura. Una, lilitaw ang malinaw na mga transparent na kristal. Pagkatapos ay kinuha ang mga ito sa pamamagitan ng stream ng hangin, at dinala sila sa maraming iba't ibang direksyon. Ang mga karayom at patag na kristal ay matatagpuan, ngunit karamihan sa mga ito ay may hugis hexagonal.
Hakbang 3
Sa hangin, sampu at daan-daang mga kristal ang dumidikit sa bawat isa hanggang sa lumaki ang kanilang laki na nahulog sa ilalim ng impluwensya ng grabidad at dahan-dahang nagsimulang bumaba sa lupa. Sa kabila ng katotohanang ang lahat ng mga snowflake ay nakaayos sa parehong paraan, wala pang nagawa na makahanap ng 2 mga snowflake na may ganap na magkatulad na pattern.
Hakbang 4
Nagawa ng mga siyentista na bilangin ang higit sa 5,000 mga posibleng hugis ng mga snowflake. Mayroong kahit isang pang-internasyonal na pag-uuri, ayon sa kung aling mga snowflake ang nahahati sa mga bituin, plato, haligi, karayom, ulan ng yelo, tulad ng mga kristal na puno, atbp. Ang kanilang mga laki ay mula sa 0.1 hanggang 7 mm. Upang makakuha ng isang perpektong simetriko na hugis, ang isang snowflake ay dapat na paikutin kapag nahulog tulad ng isang tuktok.
Hakbang 5
Pagkatapos ng landing, ang mga snowflake ay unti-unting nawala ang kanilang magandang kagandahan at kaaya-aya na hugis, naging maliit na bilog na bugal. Kapag magkasya sila sa isang pare-parehong takip ng niyebe, bumubuo ang mga layer ng hangin sa pagitan ng mga snowflake. Sa kadahilanang ito, ang niyebe ay hindi mahusay na nagsasagawa ng init at isang mahusay na "kumot" na sumasakop sa lupa at pinoprotektahan ang mga ugat ng mga halaman na nagtatago dito mula sa lamig.
Hakbang 6
Nabatid na ang pinakamalaking mga snowflake ay nahulog sa Moscow noong Abril 30, 1944. Nang mahulog sa palad, halos buong takpan nila ito at mukhang napakagagandang mga balahibo ng malalaking ibon. Ganito ipinaliwanag ng mga siyentista kung ano ang nangyari: isang alon ng malamig na hangin ay bumaba mula sa gilid ng Franz Josef Land, ang temperatura ay bumagsak nang husto, at nagsimulang mabuo ang mga snowflake. Kasabay nito, ang mga maiinit na alon ng hangin ay tumaas mula sa lupa, naantala ang kanilang pagbagsak. Nananatili sa mga layer ng hangin, ang mga snowflake ay magkadikit at bumubuo ng hindi karaniwang malalaking mga natuklap. Patungo sa gabi, ang lupa ay nagsimulang lumamig, at nagsimula ang isang kamangha-manghang niyebe.
