Ang ekspresyong "nakamamanghang", bilang isang panuntunan, ay nagpapahiwatig ng matinding antas ng karanasan sa emosyonal. Kaya sinabi nila, kapag ang mga damdamin ay mahirap ipahayag sa mga salita, tila kahit na ang hangin ay hindi sapat, mahirap na huminga ka - ang tao ay labis na namangha sa nangyayari.
Bilang isang patakaran, ang pananalitang "nakukuha ang espiritu" sa modernong wika ay ginagamit upang ilarawan ang ilang malalakas na positibong emosyon, halimbawa, "ang espiritu ay kinalugod". Malapit sa kahulugan sa ekspresyong ito ay isa pa, mas archaic na "hininga na ninakaw". Kaya't, naalala ko kaagad ang mga salitang mula sa katha ni IS Krylov na "The Crow and the Fox": "Mula sa kagalakan sa goiter tinangay ng hininga …".
Ngunit kahit na para sa malakas na negatibong karanasan, ang pahayag na ito ay maaaring gamitin: "Napakakatakot na inaalis ang iyong hininga!"
Medikal
Sa katunayan, ang pakiramdam ng kakulangan ng hangin, ang pakiramdam na mahirap, halos imposibleng huminga ay isang natural na reaksyon ng katawan sa matinding stress, hindi mahalaga kung sanhi ito ng positibo o negatibong mga kaganapan. Tinawag ng mga doktor ang kondisyong ito na isa sa mga pagpapakita ng hyperventilation syndrome (HVS).
Kadalasan, ang DHW ay isa sa mga palatandaan ng vegetative dystonia, isang sintomas na kasama ng pag-atake ng gulat.
Sa kauna-unahang pagkakataon, ang hyperventilation syndrome ay inilarawan noong ika-19 na siglo. Napansin ito sa mga sundalo na lumahok sa pag-aaway. Ang isang malubhang nakababahalang sitwasyon, isang palaging takot sa kamatayan ay sanhi ng isang pakiramdam ng kawalan ng kakayahan na huminga nang malalim, isang pakiramdam ng tigas sa lugar ng dibdib, isang bukol sa lalamunan at iba pang mga sintomas.
Noong ika-20 siglo, napatunayan sa agham na ang pangunahing sanhi ng "nakamamanghang" estado (o hyperventilation syndrome) ay hindi hihigit sa isang estado ng matinding stress, pagkabalisa, kaguluhan, at pagkalungkot. Ang ilang mga siyentista ay naniniwala na mayroong isang tiyak na pangkat ng mga tao na madaling kapitan sa pagbuo ng kondisyong ito. Ito ang mga nagdusa mula sa igsi ng paghinga sa pagkabata - mula sa murang edad ang kanilang katawan ay "sanay" na mag-react sa ganitong paraan sa isang nakababahalang sitwasyon. Bilang karagdagan, bilang panuntunan, ang mga ito ay mga taong may hysterical na pagkatao, emosyonal at masining, hilig na palalain ang kanilang emosyonal na reaksyon.
Narito kinakailangan upang makilala ang pagitan ng isterismo bilang isang sakit sa pag-iisip at isang hysterical accentuation ng pagkatao, na kung saan ay hindi isang sakit sa pag-iisip, ngunit predisposes sa pag-unlad ng HVS.
Ngunit hindi ito nangangahulugang lahat na ang isang tao na hindi pa predisposed sa hyperventilation syndrome ay nakaseguro laban sa maranasan ang kondisyong ito kahit isang beses sa kanyang buhay. Maaari itong mangyari sa halos anumang tao sa isang estado ng malakas na stress sa emosyonal.
Mga sanhi ng pisyolohikal
Ang kondisyong ito ay nagmumula dahil sa mga kakaibang katangian ng pisyolohiya ng paghinga ng tao. Ang katotohanan ay ang paghinga ay isang proseso na kinokontrol pareho sa walang malay at sa antas ng may malay. Ang isang tao ay hindi kailangang kontrolin ang proseso ng kanyang paghinga, gayunpaman, siya ay may kakayahang gawin ito, halimbawa, upang simulan ang paghinga nang mas malalim, mas mabagal o, kabaligtaran, mas mabilis.
Sa ilalim ng matinding stress, nabigo ang normal na programa sa paghinga, ang dalas nito, lalim, atbp. Ang isang tao sa isang estado ng matinding emosyonal na pagpukaw ay tila "nakakalimutan" kung paano huminga nang tama. Bilang isang resulta, ang balanse ng oxygen at carbon dioxide sa baga ay nabalisa, na humantong sa isang paglabag sa normal na kaasiman ng dugo, pati na rin ang pagbabago sa nilalaman ng mga naturang sangkap tulad ng magnesiyo, potasa, atbp.
Ang mga pagbabagong pisyolohikal na ito sa katawan ang humantong sa paglitaw ng mga sintomas na maaaring tukuyin ng isang tao sa mga salitang "nakamamangha".
