Ang isang pagkulog at bagyo ay isang kababalaghan sa atmospera na nagpapakita ng sarili sa anyo ng mga de-kuryenteng naglalabas - kidlat. Karaniwang nangyayari ang kidlat sa pagitan ng mga ibabaw ng mundo at mga ulap. Paminsan-minsan, ang mga de-koryenteng pag-flare ay maaaring pumasa sa loob ng ulap.
Panuto
Hakbang 1
Para sa mga tao, ang mga bagyo ay isa sa mga pinaka-mapanganib na likas na phenomena. Sa mga tuntunin ng bilang ng mga namatay mula sa mga tao, ang mga bagyo ay pangalawa lamang sa mga pagbaha. Ang mga bagyo ay karaniwang sa kapaligiran ng Daigdig. Humigit-kumulang na 46 mga pag-welga ng kidlat ang nagaganap sa ibabaw ng ating planeta bawat segundo. Napapansin na ang mga bagyo ay nangyayari sa mga kontinente nang sampung beses na mas madalas kaysa sa mga karagatan.
Hakbang 2
Halos walumpung porsyento ng lahat ng mga bagyo na nangyayari sa Earth ay puro sa mga tropiko at subtropiko. Ang tindi ng mga bagyo ay direktang nauugnay sa aktibidad ng solar. Ang pangunahing porsyento ng mga pagbuo ng bagyo ay naitala sa oras ng hapon ng mga buwan ng tag-init.
Hakbang 3
Ang kidlat ay resulta ng paglikha ng isang kulog. Para sa pagbuo ng naturang mga ulap, ang isang bilang ng mga kundisyon ay dapat matugunan. Karaniwan ito ay sanhi ng pagkakaroon ng malakas na upstreams. Iyon ang dahilan kung bakit ang kidlat ay madalas na nangyayari sa mga mabundok na lugar.
Hakbang 4
Tinatanggap ngayon upang pag-uri-uriin ang mga bagyo ayon sa meteorolohiko na kapaligiran kung saan nagaganap ito. Ang laki ng isang kulog ng ulan ay nakasalalay sa laki at tindi ng paitaas na daloy ng isang tiyak na kahalumigmigan.
Hakbang 5
Ang pinakamaliit na malakas na bagyo ay inuri bilang solong-cell. Nangyayari ang mga ito sa magaan na hangin at walang sapat na kasidhian. Ang pinakakaraniwang uri ng bagyo ay ang mga pormasyon ng multi-cell cluster. Ang uri na ito ay mas malakas kaysa sa solong-cell, ngunit malayo sa pinaka-matindi.
Hakbang 6
Ang mga pagkidlat ng supercell ay hindi gaanong karaniwan. Ang uri na ito ay nagdudulot ng isang seryosong banta sa mga pampublikong gusali at buhay ng tao. Ang thundercloud ng ganitong uri ay maaaring hanggang limampung kilometro ang lapad at labing limang taas. Ang isang malaking halaga ng enerhiya ay ginugol sa paglitaw at kurso ng isang bagyo. Halos katumbas ito ng isang 20 kiloton nuclear explosion. Naturally, ang lahat ng enerhiya ay pinakawalan nang mas dahan-dahan sa isang malaking lugar, samakatuwid, praktikal na hindi ito mahahalata.
