Kapag sa tag-araw nakikita namin ang isang anunsyo ng paparating na pagsasara ng mainit na tubig sa pasukan, nagbubuntong hininga kami at inihanda ang mga palanggana. At bakit pinapatay ng mga kagamitan ang mainit na tubig, pinipilit kaming mag-init ng mga kaldero sa kalan at gawing isang uri ng paliguan ang aming banyo?
Sa paglipas ng mga taon, nasanay ang mga tao sa naka-iskedyul na pag-shutdown ng mainit na tubig sa tag-init. Bakit nagawa ito? Ito ay isang kinakailangang hakbang upang maisagawa ang pang-iwas na pagpapanatili ng daan-daang metro ng mga tubo at mga kabit na na-install sa mga pipeline.
Ang mga bahay na itinayo noong ika-20 siglo ay nilagyan ng mga tubo na hindi matatawag na perpekto. Sa ilalim ng impluwensya ng tubig, kung saan naroroon ang iba't ibang mga bakterya at mga impurities, nangyayari ang kaagnasan sa kanila. Sa kasamaang palad, ang mga hindi kinakalawang na asero na tubo ay naka-install lamang sa mga bagong gusali, at kahit na hindi sa lahat.
Kaya, upang maiwasan ang isang cutoff ng mainit na tubig, kailangan kang manirahan sa isang bago, naitayo lamang na bahay? Hindi, kahit na sa kasong ito, na may mataas na posibilidad, ang tubig ay papatayin pa rin sa loob ng ilang linggo. Ang paliwanag ay simple: ang mga mekanismo at mga kabit na naka-install sa CHPPs, mga sentral na yunit at mga boiler house ay dapat na regular na siyasatin at, kung kinakailangan, ayusin. Iyon ang dahilan kung bakit sa tag-araw, kung ang temperatura ng hangin ay sapat na mataas, ang mainit na suplay ng tubig ay naka-patay. Sa mainit na panahon, mas madali para sa mga tao na maghugas ng sarili sa pamamagitan ng pag-init ng tubig sa kalan kaysa sa lamig. Ngunit kahit na ang pangyayaring ito ay hindi maaaring mabawasan ang pangangati mula sa kakulangan ng tubig.
Siyempre, ang pagbuo ng mga kalabisan na sistema ay magiging isang mahusay na pagpipilian upang ang mga tao ay hindi makaranas ng anumang abala. Sa kasamaang palad, ang pamamaraang ito ng paglutas ng problema ay hindi praktikal sa ekonomiya.
Taliwas sa opinyon ng mga Ruso na nababagabag ng pag-shutdown ng tubig, ang mga naturang hakbang sa pag-iingat ay ginagawa sa maraming mga bansa sa Europa. Ngunit may isang mahalagang pagkakaiba: ang mga kumpanya ng tubig sa Europa ay hindi nais na magdusa pagkalugi, at samakatuwid ay nagsisikap na makumpleto ang pagsasaayos sa lalong madaling panahon. Ang mga artesano ay nagtatrabaho sa buong oras, na nagbibigay-daan sa iyo upang makumpleto ang pagkumpuni sa dalawa hanggang tatlong araw. Mahusay na kasanayan, hindi ba? Siguro ang Russia ay kukuha ng isang halimbawa mula sa Europa balang araw.
