Sa taglamig, nabubuo ang mga bitak sa mga puno ng maraming mga puno. Maaari silang malaki o maliit, lapad o napaka makitid. Dahil lumitaw ang mga ito sa matinding frost, tinatawag silang frosty. Ang mga malawak na bitak ay tinatawag ding frost ridges. Ang lahat ng nasabing mga pinsala ay may isang bagay na pareho. Matatagpuan ang mga ito nang patayo at bahagyang sa isang anggulo. At may napakahusay na dahilan para dito.
Tingnan ang malinis na log. Makikita mo na hindi ito solid, ngunit binubuo ng mga indibidwal na hibla. Iniunat nila ang trunk. Ang mga perpektong tuwid na linya ay hindi gaanong pangkaraniwan sa likas na katangian. Kaya sa isang lumalaking puno, ang mga hibla ay hindi matatagpuan mahigpit na patayo, ngunit sa isang tiyak na anggulo. Sa parehong oras, ang mga lugar ng kanilang koneksyon ay malayo sa pagiging kasing lakas nila.
Isaalang-alang ang tuod ng puno. Napakalinaw sa hiwa na ang kahoy ay hindi pare-pareho. Maaari mong makita ang core at ang taunang mga singsing sa paligid nito. Malapad, makitid, magaan, madilim, ngunit ipinahiwatig nila na ang density ng kahoy sa iba't ibang mga distansya mula sa core ay magkakaiba. At nang naaayon, ang paglaban sa mga panlabas na kundisyon ay hindi rin pareho.
Tandaan kung paano kumilos ang iba't ibang mga sangkap kapag ang temperatura ay mahigpit na bumaba. May posibilidad silang lumiit, at ang tindi ng prosesong ito ay hindi maaaring pareho. Ang itaas na mga layer ng kahoy, na direktang makipag-ugnay sa labas ng hangin, ay mas mabilis na na-compress at mas matalas kaysa sa loob. Bilang karagdagan, pinoprotektahan nila ang bahagi ng puno ng kahoy sa ilalim.
Ang mga bitak ay madalas na nabubuo sa tagsibol. Ang dahilan ay matalim na pagbabagu-bago ng temperatura. Kahit na ang puno ay natutulog, may kahalumigmigan sa kahoy. Kapag ang temperatura ay bumaba sa ibaba zero, ito ay nagyeyelo, at nang naaayon - binabago ang dami at binabasag ang kahoy.
Bakit hindi bumagsak ang crust nang pahalang? Kumuha ng anumang tela na may mahabang mga hibla. Subukang paghiwalayin ang mga hibla na ito mula sa bawat isa at pagkatapos ay pilasin ito. Malamang na mas matibay ang mga ito upang masira kaysa sa pagsubok na paghiwalayin sa magkakahiwalay na mahabang mga thread. Ito ay pareho sa isang puno. Ang isang slack ay nabuo sa pagitan ng indibidwal na "mga thread".
Maghintay para sa init. Makikita mo na sa simula ng tagsibol, ang mga maliit na bitak ay hindi kahit na mag-iiwan ng isang bakas. Ang lahat ng mga layer ng kahoy sa ilalim ng impluwensya ng mataas na temperatura ay bumalik sa kanilang dating dami, at imposibleng mapansin ang pinsala sa mata. Sa tag-araw, ang crack ay magkakaroon pa ng oras upang mag-overgrow sa isang manipis na cambial layer. Gayunpaman, walang dahilan upang asahan na mag-drag ito sa lahat. Sa susunod na malupit na taglamig, ang basag ay bubuo muli, at maging mas malaki. Samakatuwid, ang mga hardinero ay karaniwang nagsara ng mga butas ng hamog na nagyelo na may pitch ng hardin.
