Ito ay nangyari na ang kabisera ng Russia at ang mga lalawigan ay nakatira ayon sa iba't ibang mga batas. Maaaring mukhang ang mga ito ay dalawang ganap na magkakaibang mundo. Libu-libong mga probinsyano ang dumadagsa sa Moscow bawat taon. Ang isang tao ay pumupunta para sa mga bagong pagkakataon at prospect, isang tao - sa paghahanap ng pakikipagsapalaran, at isang tao - na may hindi malinaw na mga layunin para sa kanilang sarili.
Ang paglipat sa Moscow bilang isang pagkakataon sa karera
Karamihan sa mga probinsyang nagpasya na lumipat sa Moscow ay pumupunta roon, na binibilang ang mabilis na paglaki ng karera at mataas na kita. Sa mga rehiyon, hindi laging madaling makahanap ng disenteng trabaho sa iyong specialty, at madalas ay nangangarap ka lamang ng disenteng suweldo.
Dapat kong sabihin na sa Moscow, ang mga bisita mula sa mga rehiyon ay madalas na nakakamit ang tagumpay. Ang mga kadahilanang ito ay ang mga probinsyano ay mas mababa masama kaysa sa mga katutubong Muscovite, pinagsisikapan nilang patunayan ang kanilang sarili at handa na magsikap upang makamit ang kanilang mga layunin. Gayunpaman, huwag kalimutan na kung minsan ay may mga pagkabigo at pagkabigo sa daan.
Naghihintay para sa isang himala
Sumama sa mga bisita mula sa mga lalawigan at adventurer. Sa halip na bumaba sa isang tukoy na negosyo, nagpapakasawa sa mga pangarap kung paano gumawa ng kanilang sariling pelikula, ayusin ang isang rock band, atbp., At habang nagtatrabaho sila bilang mga tagabantay, tagapag-alaga, na patuloy na naghihintay para sa isang himala na dapat mangyari anuman ang kanilang pagsisikap.
Ngunit para sa kung anuman ang napunta ang mga probinsya sa kabisera, karamihan sa kanila ay mayroon pa ring isang layunin. Inaasahan nilang lahat na yumaman nang mabilis at madali. Maraming mga probinsyano na walang paniniwala na ang lahat ng mga Muscovite, sa pamamagitan ng kahulugan, ay tumatanggap ng hindi kapani-paniwalang mataas na kita. Hindi man nangyari sa kanila na sa Moscow may mga suweldo na 20 libong rubles na totoong totoo sa pamantayan ng panrehiyon, at pamumuhay sa kanila sa kabisera, at kahit na walang pagkakaroon ng kanilang sariling tirahan, ay mas mahirap.
Mayroon ding mga parehong prosaic na katotohanan sa Moscow na kilalang kilala ng mga probinsyano mula sa buhay sa kanilang mga lungsod na lungsod: dumi sa kalye at alikabok, pag-shutdown ng mainit na tubig, mga jam ng trapiko (by the way, mas tipikal ang mga ito para sa Moscow, bagaman kamakailan lamang madalas sila matatagpuan kahit sa maliliit na bayan).
At isa pang bagay: mas mahusay na gawin kung ano ang gusto mo at maging isang respetado at in-demand na dalubhasa sa iyong maliit na tinubuang bayan kaysa makakuha ng isang hindi minamahal at hindi nakakainteres na trabaho na manatili lamang sa kabisera.
Iyon ang dahilan kung bakit ang Moscow ay talagang napakahusay na kaakit-akit, dahil ito ay isang malaking bilang ng mga sinehan at museo. Kadalasan lamang ang mga permanenteng naninirahan sa kabisera ay gumagamit ng napakaliit na paggamit ng mga pagkakataon para sa paglago ng kultura na inaalok nito.
Gayunpaman, binibigyan talaga ng Moscow ang bawat isa ng kanilang sariling pagkakataon, at magiging kahanga-hanga lamang kung ang may layunin na panlalawigan ay namamahala upang samantalahin ito.
